Geen betere plek voor de vierde Koopmannenreünie dan Kasteel Assumburg. Makelaars hebben het graag over ‘een steenworp afstand’, als het gaat om de afstand tussen een te koop staande woning en het gemak van openbare voorzieningen in de buurt. In dit geval gaat het om de bizondere band tussen de Acht Zaligheden, preciezer: Tolweg 19 en het kasteel. Per slot van rekening woonden Opa Lou en oma Marij bijna 40 jaar op dit adres. Op een gespierde steenworp dus.
Pakweg honderddertig mensen kwamen op de reünie af: Koopmannen van naam, partners, kinderen, neven, nichten, hoe ze ook relateerden. Van tante Annie (92) van Jan Koopman tot Balthasar Laurentius (2 maanden) van Inez Koopman en Johnny Sing. Inclusief Mariëtte Beenders en haar zus Ellen. Tussen haakjes: Mariëtte is een nicht van Piet van Tante Ma, bij wie in juni van dit jaar de urn van Piet van Tante Ma werd afgeleverd… Daarmee is de naam genoemd van de man die bij opa Lau en oma Marij kwam wonen toen zijn ouders waren overleden. Die vanuit de US contact onderhield met vooral Paul Jansz en Anneke Jansdr. En die in zijn testament Paul bedacht. Dat leverde meteen een mooie prikkel om de reünie te organiseren, plus een welkome donatie die het zelfs de meest noodlijdende Koopman mogelijk moest maken deze dag mee te maken.
De Halleykoning
Natuurlijk vermeldde Paul in zijn welkom de rol van Piet, toegelicht door foto’s. Vervolgens beschreef Frans Lausz in grote lijnen de levensloop van opa Lau, de Halleykoning. Voor wie er niet bij was of het allemaal een beetje snel ging, of met zijn gedachten elders was: het hele verhaal staat in de komende Heemskring, die op 21 november wordt gepresenteerd. Voor de herkenning van het Koopmannengevoel liet Frans een paar fragmenten horen van het lied dat opa Lau zong op de bruiloft van Leon Lausz met Joke de Wit: op een week na 45 jaar geleden…. Het lied over hun uitstap naar Amsterdam, waar hij Marijtje kwijt raakte – maar goddank terug vond.
Daarna kon iedereen zijn gang gaan in het kasteel dat tot in elke uithoek open stond voor Koopmannen. En dat gebeurde. Van een rondleiding door Marjo Hoogewerf (kleindochter van Grietje, oudste zus van opa Lau), via een poging de roos te raken in een snelcursus boogschieten bij de parkeerplaats, tot de foto’s die fotograaf Peter(geen familie)maakte in een doorlopende reeks van spontaan opduikende familietakken. Om het maar niet te hebben over de mensen die elkaar al ikweetniet hoe lang al niet meer hadden gezien en 1 op 1 de gelegenheid en elkaar aangrepen.
Een echte Koopman schrijft historie
Na de saté, patat en aardappelsalade (kinderen en tot dieet veroordeelden eerst) kwam het onvermijdelijke einde. Maar niet dan nadat Paul de winnende slagzin had onthuld. Iedereen kon in de loop van de middag de meest karakteristieke Koopman beschrijven op een groot vel papier. Twee slagzinnen kregen in eerste instantie even veel waardering van de jury (bestaande uit organisatoren Paul, Lau Jaapsz, Frans, Harry Pietsz, Kees Adosz en Anneke): Een echte Koopman schrijft historie kreeg de prijs. Dat zal wel door de entourage zijn gekomen. Want met de andere kon toch niemand het echt oneens zijn: Een echte Koopman geniet. Die zal tegen het einde van de middag zijn opgeschreven.
Rond een uur of 19.30 tekenden de lijnen van de torens zich scherp af tegen de blauwzwarte avondlucht. Het was stil geworden. Op de binnenplaats praatten Len Lausz Jaapsz en Florian Fransz Lausz nog wat na in het gezelschap van een fles Glenfiddich, blijk van waardering voor Len als creator van www.familiekoopman.nl.
De eerstkomende reünie staat gepland op 8 oktober 2023.
Noteer de datum toch alvast maar.
